Peter van Kan, voor velen een bekende naam binnen de club! Wil je jezelf voorstellen aan de mensen die jou nog niet kennen?

Ik ben vader van Mees, speler van de D3. Naast vader en fan ben ik ook coach van dit team en ben ik deeltijd-scheidsrechter. Ik ben op mijn tiende begonnen met handbal na een schoolhandbaltoernooi. Dit was nog in Uitgeest bij HVU. Op mijn 19e ben ik bij Odin gaan handballen totdat dat opging in DSS. Binnen deze vereniging heb ik bijna alles gedaan: trainen gegeven, achter de bar gestaan, lid van de technische commissie en 6 jaar voorzitter en hebben we al 2 keer de kantine verbouwd. Bij DSS heb ik Candice leren kennen en met haar ben ik ook getrouwd. Het leuke was dat Johanneke Kalverda ons als bijzonder ambtenaar burgerlijke stand ons heeft getrouwd; een echt handbal huwelijk. Naast Mees hebben we ook een dochter Emma, zij handbalt (nog) niet.

Op mijn 29e heb ik mijn kruisband afgescheurd en kwam er een einde aan mijn actieve handbal carrière.

Wat zijn jouw taken binnen DSS?

Momenteel dus coach en af en toe scheidsrechter of tijdwaarnemen bij de dames 1.

Zelf heb je ook jaren in het eerste gehandbald. Wat vind je zo aantrekkelijk aan het spel? En mis je het handbal?

Ik droom soms nog steeds af en toe dat ik weer kan handballen, ik mis het dus zeker. Om te doen is het heerlijk; lekker fel, fysiek, vermoeiend en natuurlijk is het samenspelen en nastreven van een gemeenschappelijk doel erg leuk. Ook het biertje na afloop smaakte altijd goed, toendertijd nog met de hele dames en herenselectie samen tot in de late uurtjes. Om te kijken is het ook boeiend, er gebeurt veel, is zelden saai; een 0-0 komt niet voor! We zijn ook naar het Nederlands dames en heren team geweest, wat is dat fantastisch!

Jouw zoon Mees, waar jij coach van bent, handbalt ook. Zie jij iets terug van jezelf in zijn spel?

Jazeker! Hij gooit ook hard (en soms iets te veel ;-)) en vind trainen net iets minder leuk dan spelen. Dat laatste had ik ook altijd, maar na afloop gaf het toch een voldaan gevoel.

Door de jaren heen, is het aanbod voor heren handbal binnen DSS aanzienlijk verkleind. Veel jongens/mannen zijn vertrokken of gestopt. Hoe kijk je hier op terug?

Ik vind dat heel erg jammer, maar het is helaas iets dat een landelijk en breed verschijnsel is.  Je merkt dat alle teamsporten minder populair zijn/worden en dat voetbal altijd harder trekt aan jonge jongens dan andere sporten. Ook op het hoogste niveau (de NL heren) doen ze het niet zo goed en dit werkt dus niet als voorbeeld voor jongens en mannen om te gaan handballen.  Het is zonde dat ons eerste team ooit eens is uitgeweken naar Aristos, maar de spoeling werd te dun, dus het leek onvermijdelijk.

Wat zou je wensen dat DSS ontwikkelt in de toekomst? en zie je ook plek voor uitbreiding van het herenhandbal binnen DSS?

Uiteraard wil ik graag dat DSS groot blijft en groter wordt. Het liefst voor dames en heren. Hoe dit moet is de grote vraag. Het valt of staat met enthousiaste spelers en vrijwilligers. Als iedereen een beetje meehelpt binnen de vereniging en zijn/haar steentje bijdraagt is de kans op slagen groter! Natuurlijk helpen goede financiële middelen (subsidies, of een goede sponsor) hierbij ook.