Hoi DSS’ers,

Een terugblik op een bijzonder seizoen.

Na het daverende kampioenschap in de eerste divisie konden we ons gaan richten op de Eredivisie! Dames 1 is terug op het hoogste niveau van Nederland! John Zeeuw werd aangesteld als nieuwe trainer en er werd gestart met de voorbereiding. Helaas maakten enkele speelsters vlak voor de start van het nieuwe seizoen toch nog de keuze elders te gaan handballen of te stoppen. Met een behoorlijk uitgedunde selectie beseften we dat dit seizoen wel eens heel anders zou kunnen gaan lopen als van te voren werd gedacht…

Toch stond er in de eerste wedstrijd van het seizoen een zeer gemotiveerd team klaar om aan te treden tegen VOC. We beten hard van ons af, maar konden VOC eind tweede helft niet meer bijbenen. Met een goed gevoel stapten we van het veld. Dit gaf moed voor de komende wedstrijden! In de weken daarop raakten steeds meer speelsters geblesseerd. Met een nog smallere selectie aangevuld met A en dames 2 speelsters moest er worden aangetreden. We bleven strijden, maar helaas werden er tot het eind van het jaar geen punten gepakt. Langzaam zakte de motivatie een beetje uit het team. Na de uitschakeling in de beker werden de koppen bij elkaar gestoken. Zo doorgaan was geen optie! Samenwerken en de teamspirit terug krijgen is wat er werd afgesproken. Op de trainingen werd zichtbaar dat de spirit langzaam weer terug aan het komen was. In de laatste weken van de competitie kwamen we dan ook steeds dichterbij de eerste punten. Helaas kwam het niet zover en werd de reguliere competitie puntloos afgesloten. De pijlen konden worden gericht op de nacompetitie.

Er werd keihard getraind in de voorbereiding op de eerste wedstrijd tegen Hellas. Het was nu alles of niets! We starten furieus en zagen al vroeg in de wedstrijd de belangrijkste speelster van Hellas geblesseerd uitvallen. Lang ging het daarna gelijk op, maar ditmaal was de slotfase voor ons en wonnen we met 27 – 22. De eerste punten waren binnen en wat een ontlading was er zichtbaar!

Dit smaakte naar meer. In een bomvolle sporthal, waar na onze wedstrijd de herenderby tussen E&O en Hurry-Up zou worden gespeeld, moest er worden aangetreden tegen de Drentse dames. In de slotfase ging het volledige publiek achter de meiden van E&O staan, maar we lieten ons opnieuw niet gek maken. Als team bleef er geknokt worden en ook ditmaal werd er met 17 – 20 gewonnen!

De volgende thuiswedstrijd stond op het programma tegen SEW. Ditmaal was het SEW dat aan het langste eind trok en geflatteerd won met 22 – 29. Toch hadden we het nog steeds in eigen handen. De volgende wedstrijd tegen Hellas moest hiervoor wel worden gewonnen. Vanaf het beginsignaal werd duidelijk dat Hellas zich niet nogmaals gewonnen wilde geven. De eerste helft was rommelig en van beide kanten soms keihard. De tweede helft was een ware thriller en deden beide teams niets voor elkaar onder. Na enkele missers op rij van Hellas, konden we enkele minuten voor tijd een gaatje slaan. Met een eindstand van 21 – 23 op het scorebord bleven de speelsters van Hellas verbouwereerd achter. We hadden het weer geflikt!

Ditmaal kwam E&O op bezoek in Heemskerk. We schoten uit de startblokken en gingen de rust in met een voorsprong van 3 punten. De tweede helft was echter voor E&O, dat uiteindelijk met 19 – 23 de tweede plek in de nacompetitie overnam. E&O zag vlak voor het eindsignaal nog een speelster met rood het veld verlaten. Deze speelster bleek niet op het wedstrijdformulier te staan en dit leverde nog een spannende “derde helft” op. De speelster van E&O werd door de bond echter alleen bestraft met een schorsing van enkele wedstrijden.

In de allerlaatste en beslissende wedstrijd moest DSS aantreden in het hol van de leeuw. Ons team was uit op revanche tegen SEW en we lieten dit meteen vanaf het eerste fluitsignaal merken. Het werd een enorme thriller waarin het de gehele wedstrijd alle kanten op kon gaan. Met nog enkele tientallen seconden op de klok was het Melanie die ons naar een voorsprong van 25 -26 lobte. De spanning was om te snijden, maar een tegendoelpunt bleef uit. In Den Haag werd tegelijkertijd de clash tussen Hellas en E&O gespeeld. Doordat E&O verloor bij Hellas met 29-20, betekende onze overwinning een handhaving in de Eredivisie! Speelsters, begeleiders en supporters vlogen elkaar in de armen en er werd een feestje op het veld gevierd alsof we kampioen waren geworden.

Tijdens de nacompetitie werd er tot de laatste seconden geknokt als team en was iedereen bereid een stapje harder te werken. De prestatie die we als team neer hebben gezet tijdens deze nacompetitie is er één waar we enorm trots op mogen zijn!

Uiteraard hadden we dit nooit kunnen bereiken zonder alle inspanningen van al onze supporters, sponsors, vrijwilligers en de hulp van de meiden van dames 2 en de A1! We willen jullie ontzettend bedanken voor alle geleverde inspanningen en de steun die jullie ons hebben gegeven!

Met sportieve groeten,

De dames 1 selectie en staf van DSS